Yeniden...
Hata nerde?
Sevmek mi en büyük suç artık?
Güvenmek mi?Kalbini açmak mı birilerine?
Zorda kaldığında aramak mı sevdiklerini?
Peki hayat mı bu?
Suçsa sevmek,
Yanlışsa yanlışları görmek
Nereye kadar bu olmayan adalet?
Nereye kadar kimisi için siyah doğan güneşler,
Rengini kaybetmiş gök,
Parlaklığını yitirmiş yıldızlar?
Sular akmaya başlasın eski hızında,
Bulutlar yine sürüklensin gökyüzünde oradan oraya,
Donuk bu hayat geri kazansın şevkini,
Yeniden başlasın sevmeler
Eskisinden daha güzel,
Eskisinden daha sıcak,daha mutlu.
Yeniden başlasın gülmeler
Daha hayat dolu,
Daha bir neşeyle.
Alalım direncimizi kara gecelerden geri,
Susturalım radyoları
Kısılsın hüzünlü müziklerin sesleri,
İnlesin bangır bangır aşk şarkıları yeniden,
Kısılsın hçkırıklar
Kahkahalara bıraksın yerini..
Ve başlasın hayat...
Yeniden başlasın adeta...
Sevmelerle,gülmelerle,sonsuz maviliklerle yeniden başlasın...
Yarınlar umutla,şevkle dolu olsun...
Yaşanmaya değer olsun bu ömür...
Yeter ki yaşanmaya değer olsun...


14.12.06

Özcem Üçer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com