Olmadı
Sözverdim kendime unutmak için
Banbaşka bir hayat kurdum olmadı
O sessiz vedanın o garip göcün
Sebep´ini hayra yordum olmadı

Dedim olsun buda dünya halları
Tanrı ayrılıkla sınar kulları
Ellerinle diktiğin o gülleri
Kendi ellerimle kırdım olmadı

Niye ömrümn geri dönmez eskiye
Niye bu delilik bu boşluık niye
Meydan uslandırır yiğitti diye
Beladan belaya girdim olmadı

Sanki ensemde bir zehirli bıçak
Bir mazihden böyle kacılır ancak
Ne varsa hediyen tesbih oyuncak
Cöp´e atım yaktım, kırdım olmadı

Akşam onbirde yatmayı demedim
Saz´ımı kırıp atmayı denedim
Köprüde balık tutmayı denedim
Başıma ne işler sardım olmadı

Ayşedeki resmine hiç bakmadım
O kokulu mumlardanda yakmadım
Gözlerini düşlerimede sokmadım
Herşeyinden uzakdurdum olmadı

Bir boşlukta günümü gün eyledim
Seni bir mazihe sürgün eyledim
Üç sene kendime yalan söyledim
İşi gamsızlığa vurdum olmadı

Gördüm insan ölür susuz ekmeksiz
Ama gördüm insan yaşak yüreksiz
Dedim herşey yalan herşey gereksiz
Namluya bir kurşun sürdüm olmadı




aslanbey aslanbey

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com