Dönme,Kal Gittiğin Yerde
Dönme,Kal Gittiğin Yerde

(aşk,ciddi bir iştir,şakaya gelmez.)


ateş çemberlerinden geçerek gelmiştim,yorgundum,mahzundum...acıları yorgan edinmiştim kendime...hayatın kıyısından,korkulu ve tedirgin gözlerle
seyrederken dünyayı,sana rastlamıştım...uçurumlarda tutunabileceğim bir dal olmuştu varlığın...nasıl da bulmuştum seni,ümit ettiğim ve hiç beklemediğim bir anda,asi bir kardelen gibi çıkmıştın karşıma...sevmiştim...geçmişten kalma yaralarımla gelip dayanmıştım kapına...açmamıştın...yüreğimde fırtınaya tutulan hasta bir çocuk,bir kördüğüm gibi düğümlenmişti sana...farketmemiştin...artık bütün yollarım
sana çıkardı,gelirken kısa,ayrılırken uzun olurdu yolculuklarım...düşlerimde bana ellerin değil,hayat dokunurdu...sonsuza kurardım yanındayken tüm saatleri...sensiz ya da seninle,sadece seni düşünür,seni yaşardım...saçlarını dağıtan rüzgar gibi yakındım sana...yakınlığımla kendimi sevdiririm sandım...kolay değildi bir sevdayı beşikten mezara kadar büyütmek...ben,sevdamı ilmek ilmek örmeye çalışırken,sen kaçış planları yapmışsın da anlamamışım...bir ihanete büyütmüşsün kendini,görememişim...gerçekten korktun,bir insanın seni sevmesinden,ve beni,benim seni sevdiğim gibi sevememekten korktun...sevgim bir numara büyük geldi sana...çok şey istememiştim...bir yudum sevgiydi özlediğim,çok görmüştün...´bende olmayanı sana nasıl verebilirim´ demiştin...´sevgi,sende olanı değil,olmayanı verebilmektir ´ demiştim,anlamamıştın...bir aşkın yalnızlığında büyüyorum şimdi...çocuk düşlerimde kanıyor,dağları delen Ferhat´ın elleri...suçlamıyorum seni,kınamıyorum,kızmıyorum da...kimi sevsem,kime açsam yüreğimi,acemi bir kuş gibi düşüyorum toprağa...aynı şeyleri yaşıyorum ve şaşırmıyorum da...içimi yansıtan aynaları kırıp gittin,şimdi nasılsın...bir çocuğun olsun isterim,adını Umut koy...umut büyüsün,küçük yaşta kararmasın düşleri...sen de Umut´larını büyüttüğün yerde kal...beni sevme sakın,beni hiç sevme...zordur acıları,ayrılıkları sevmek...dönme,kal gittiğin yerde...yeşeren umutlarına yağan yağmurlar da seninle kalsın...yağmursuz ve umutsuz iklimlerdir şimdi menzilim...sensizliğe doğru yelken açmalıyım...dönüşüm olmamalı.....bir çivi gibi saplı yüreğime ´arama´ deyişin,aramadım....arama sende ve dönme....orada kal, gittiğin yerde....seni bana yaklaştırmayan/yakınlaştırmayan her neyse,onunla kal....! kal ki,değsin gittiğine...kal ki,değsin beni sevmediğine...

Mehmet Ali Yazıcı



Mehmet Ali Yazıcı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com