yolcu
yolarım uzadı yine beni derde cekti
giderim ama benden geriye kalır yüreytim
gülü ciceyi harmana verdim
şu derdimi bilmem ne edm
ne tabibe görününür acım ne
tabibpte var ilacam
ben garip bir yolcuyum
yoldaşımdır acıyan yüreyim
yol vermez dil düksemde kahpe feleyime giderim işte ben silayı ne eyleyim

yumdum gözlerimi isyan bıcagı gibi
yol yürümeye kalmaz mecalim
dost elinden sürüldü yolum
dagıldi kalmadı tahamulum
ben şimdi artık kendime bile bir elim acmaz bundan büyle artık gülüm
ne menekşem ne sünbülüm
kurudu kaldı ellimde sünbülüm
batan güneşle kaydı giti ömmürüm
bundan gayrı görmez gözlerim bende artık hasret yolunda bir körüm
mehmetreşat kaya

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com