Özlenen Sevgili

ÖZLENEN SEVGİLİ

Bir acı poyraz esmekte
Yollar yolaklar bomboş
Poyraz iliklerime işliyor, Olmuşum bir hoş
Yüreğimde acı ızdırap, aklımda sen
Bu koca evde yalnızım, bir başımayım ben
Sen yoksun, çok uzaklardasın benden
Ardında bıraktığın, solgun bir resim
Ve bana bakan çakmak, çakmak gözlerim
Sanki kapattığımda hayalin de kaybolacak diye
Uyumuyorum bir dakika bile
´Seyrediyorum resmini´, tekrar dönüp gelecek dite
Ve bir daha hiç gitmeyecekmişsin gibi
Ellerimi çekmiyorum resminin üzerinden,
Gözlerinin alevi hiç sönmesin, Sürekli baksın diye.

Masa üzerinde yarım bırakıp, öylece kalakaldı
Gelmek için gidiyorum demiştin ya,
O yüzden kaldıramıyorum.
Yüreğinde yanan o acımasız ateşi
Keşke, keşke söyleseydin be gülüm.
Bende yaktığın ateşi nasıl söndüreceğimi.
Onu da söyleyip öyle gitseydin ya.
Şimdi aynalar mı, resimlerin mi, dost kaldı bana?
Bilemiyorum...

Saçlarını tarıyorum sen diye
Gözlerine bakıyorum dost kalan aynada
Ellerim teninde dudaklarımda...
Oysa hiç dokunamıyorum yüzüne
Şimdi sen diye, arka plana koyduğum resminde
Düşüncelerimin sırdaşı, aynadaki gönlümün arkadaşı,
Beni bir başıma bırakıp giden sevgili.

Beni yalnızlık âleminde bırakıp ta giden sevgili
Çok gördü Yaratanım, yuvamızda esen mutluluğu sevgiyi
Göstermedi bendeki aşkı, gönlümdeki sevdayı
Bilebilseydin eğer, değiştirmek istemezdin dünyayı
Anlayamadın yüreğimin ateşinin ikimize de yeteceğini.

Şimdi aşkın ulviliği sarmaz ki bedenimi
Ve sevdanın izleri yok olmaz yüreğimden
Bir kara katre gibi kaybolurum gecenin karanlığında
Sensizliği yaşatırım kutsal bir hazine gibi gönlümde
Geride bıraktığın sensiz zamanlarımda,


Selahattin Ölmez
01,08,2006

SELAHATTİN ÖLMEZ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com