İz Bırakmadan Ayrılmış

İZ BIRAKMADAN AYRILMIŞ
Vardım baktım odasına o çoktan gitmiş
Kendi gitmiş boş ve sessiz kalmış yatağı
Camlar kırılmış ilaçları yerle bir olmuş
Tabipler kendisinden çekmiş eli ayağı.
Hangi elde bulsam ben o bir taneyi
Hangi aynalarda görsem şirin gözleri
Atmacadan kaçmış çileli bülbül misali
Göçmüş odasından iz bırakmadan ayağı.

Laleyi sümbülü gülü hazan almış götürmüş,
Nur ile bezenmiş suratını maraz soldurmuş,
Giderken sanki yüreğimde ateş söndürmüş,
Ayrılıp ta giderken toprağı incitmemiş ayağı.
Ölmez dert çeken sevdiğine her daim ağlar
Sorsam da yolunu izini, söylemiyor ki dağlar
Yüreğim perişan ardından gözler kan ağlar,
Dünyadan kısmeti kesilmiş, direnmiyor ayağı.

SELAHATTİN ÖLMEZ
24.12.2005


SELAHATTİN ÖLMEZ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com