AYNI SON

Yalan değil, hep kaçtım kendimden
Hep kaçtım köşe bucak
Dinlemedim bir kez olsun yüreğimin
Yüreğimin bir kez olsun, o tatlı sesini

Bazen donup kaldım olduğum yerde
Ne gidebildim ileri,ne de geri
Şöyle bir baktım dönüp
Sadece kendime olan nefretti
Gördüğüm ve de benden kalan

Bir yol çizmiş gidiyorum
Adım adım mutsuzluğa
Düşünüyorum
Zevkler geçici, hayat yalan
Düşünüyorum, bir boşluktayım ve de yalnız

Zorluk çekiyorum ayakta durmakta
Bir sarhoş misalı
Yıkılacak bir bina gibiyim, sallanıyorum
Nasıl düşünemedim hiç, nasıl düşünmem
Nasılsa gelip beni yıkacak olan
O büyük depremi

Hep kaçtım kendimden, hep kaçtım köşe bucak
Hadi, yine kaç bakalım, uçsuz bucaksız yerlere
Var mı kurtuluşu bunun
Var mı kaçış yolu
Hep aynıdır sonlar
Sonlar, sonlar hep aynı?

SERDAR ABLAK

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com