HERŞEY o KARANLIK gecelerde
Herşey o karanlık gecelerde
Güneş batıyor
Yavaş yavaş
Gün bitiyor
Hava kararıyor...
O Güzel günün ardından kapkara bir
Gece geliyor...

Yıldızlar çıkıyor ilk sahneye
Ardından ay dede

O soğuk kış ayazlarının hepsi
Karanlık gecelerde

Evleri olmayanlar ev
Aç olanlar bir lokma ekmek arar
Karanlık gecelerde

Sokaktaki anne
Sarar çocuğunu elleriyle
Üşümesin diye...

Köpekler ulur
Sevdiğini kaybettiğinde

Hepsi ise o
Karanlık gecelerde

Yine bir gün daha bitti
Sevgililer öldü
Çocuklar üşüdü
Açlar hala aç
Evsizler evsiz

HERŞEY O KARANLIK GECELERDE
kubra özcan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com