bir mum ışıgı....ii
bir mum ışıgı...ii


seni
güneş işıgın gözüne vurdugu anda
sadece sende olan bir renkte
bir gökkuşagı aheginde gördüm
ve sonrası bir uzun şiir bir roman..
rüyalarıma misafir oluyordun
ve ben seni büyütüyordum
bir çiçek gibi
kimsesiz yanlızlıgımda...
sonra anlıyordum
şairlerin neden bu kadar geceleri sevdigini..

ve işte yine bir gecemi daha bölüyorsun
gökkuşagı gözlerinle aydınlatıyorsun gecemi..
tanımlayamıyorum seni..
ama senden sonrası derin bir anlamsızlık
körleşen bir karanlık...

ben sana;
güneş kadar kocaman bir ışıkta
bir mum ışıgı kadar aydınlat diyorum,
aslında diyemiyorum..
kendi sessizligimde yas tutuyorum..
sonra zifiri karanlıkta
bir mum ışıgını arıyorum...


adnan efe

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com