Benim Ömrüm
Benim Ömrüm

Sen bir ucunda ben bir ucunda sonsuzluğun
Uzatsam ellerimi yetişmiyor
Ve uçmaya kalkışsan kırık kanatların
Haps edilmişiz
Bunca kalabalığın içinde
Bunca koşan gülen insanların içinde
Benim ömrüm senin gönlün kelepçede

Sen uçarken o şehrin pusunda
Bir taş bağırlıya çarprtın
Yaralandın
Ben yanarken hasretinle
Kavrulurken vuslat özlemiyle
Karalandım

Serseri mayınlar döşeli damarlarımıza
Ve birer canlı bombayız herbirimiz
Kaldırlırsa ayak eğer
Ve çekilirse pimi tutsaklığın
İnfilak olur bedenimiz

Esir düşmüşüz
Mahpusuz
Betonsuz taşsız duvarlara
Sen o büyük şehirde
Ben bu büyük şehirde
Bir yürek büyüklüğünde volta alanımız
Ben ömrüme sen gönlüne sürgün

Sen maviye sevdalı sonsuzluk özleminde
Aklında özgürlük
Menzilin uzak
Düştüğün kör bir kuyu
Kırık kanatların

Ben ateşle sınandım
Yanarım yeşile
Toprakla kardeşim ama
Ölürsem
Ölürsem aklım kalır sende

Cengiz Özkan


cengiz özkan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com