Pırlanta
Şu ışıl ışıl evrende,
Kapkaranlık duruyorsun
Tüm seslere susup,
Gözlerinden damla damla düşürüp
Yaşama umutsuzca bakıyorsun
Neden?

İstersen
Bir başka renkle, bir başka sesle
Dönebilir evren.
Kov acıları yüreğinden,
Fırlat kaygıları günlerinden

Üç sözcük var neşeye götüren
Umut,
Emek,
Sabır,
İnsanı sevgiyle çepeçevre süsleyen

Pırlantayı taç yapmak istersen
Korkma, kara kömüründen
Kaçma, zorlu emeğinden
Kaya ve topraktır onu hapseden
Emek ve sabırdır paha biçilmez hale getiren

Umut ışığı bir yanıp bir söner bazen
Sanki ateş böceği gibidirler
Üzüntülü yüzlerde minicik bir tebessümle
Sürükler herkesi peşinden
Yakala onu
Ya, gökteki yıldızda
Ya,denizdeki güneşte
Ya, topraktaki tohumda
Ya, daldaki goncada
Ya, iç açıcı sözde
Ya ,gülüş dolu gözde
Sakla umut ışığını sevgi dolu yüreğinde

Demet Duyuler Doğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com