Kovdum Seni Yüreğimden
Kovdum Seni Yüreğimden


Sevdanın sıcacık denizlerinde rotasız bir gemiydim.
Senin sevgi rotanla sana yolculuğa çıkmadan önce,
Bütün aşklarımı,acılarımı, sevinçlerimi bir kenara koyup,
Azıksız bir tek yüreğimle baş koymuştum senin yoluna.
Yolum uzundu, karmaşık, heyecanlı, tehlikeliydi ama tatlıydı.
Bunları biliyor, bile bile lades dercesine bu sefere çıkıyordum.
Ancak ben sana ulaşmaya çalıştıkça sen kaçıyordun benden.
Senin yanında olmak, sesini duymak için, sana kavuşmak için,
Sarfettiğim bu çaba öylesine güzeldi ki, öylesine tatlıydı ki...
Bir gün ışığın gölgen göründü ta uzaktan, işte ordaydın!
Son ayrıldığımızdaki kadar kaprissiz, tatlı, güzel anı gibi kalmış,
Sen önümde büyüyordun, gülen gözlerinle beni çağırıyordun...
Önce ellerini tuttum sımsıcak, sonra gözlerine daldım gizemlice.
Senden aşk dilerken, gerçekleri sundun önüme engeller koydun.
Sevdalarımı sorguladın, rüyalarımı sevgimi benden geri aldın.
Bu fırtınalı denizlerde sana duyduğum sevgi aşk ve ihtiyaç,
Senin yüreğimi sertçe tokatlayan sevdan beni çok isyankar etti.
Düşünemiyordum artık, geri dönülmez bir yola girdiğimi biliyor,
Ancak bu yolda her ne pahasına, yürümeye karar vermiştim.
Kırgınlıklarımızla, hasretimizin koynundaki acıyla sevgimizle,
Geceler boyu baş başa kaldık,çok sorular sorduk birbirimize...
Nereden başlarsak orada bitirdik, bir çıkış yolu bulamadık!
Ve sonunda bu denizin sonu aşkımızın sonu görünmüştü...
Daha karaya ayak basmadan, fırtınalar dalgaları çağırdı kükreyerek.
Gücüm kalmamıştı, bilinmez bir yola doğru gittiğimi biliyordum!
Çaresiz kollarımla bir daha sana ulaşmayı denedim son kez.
Ancak sen beni duymuyordun,belki de duymak istemiyordun.
Fakat,beni görüyordun, çaresizlik denizinde kayboldum sonra.
Sana sevgiler gerçek çıkarsız aşklar getirip sunmuştum oysa.
Ben yaşamdan küçücük umutlar derlemiştim yüreklerimizde.
Onları içimde büyütmüş sana armağan edecektim, olmadı işte..
Ne kadar istesem de,senin kapalı yüreğine girmeyi beceremedim.
Şiirlerim,aşklarım, sevdalarım ve gecelerimle baş başa kaldım.
Bir kez daha yenildim aşka, sevgiye yüreksiz hissiz sevgiliye.
Şimdilerde gönlümün yelkenlerini toplamaktayım dönmek için.
Tövbeler ettim,bu denizlere bir daha çıkmamaya, sevmemeye..
Bir daha hiçbir yüreğe girmemeye, aşık olmamaya yeminliyim!!.
Seni kendim kovdum, yüreğinden, kesinlikle senin aşk denizine...
Bir daha girmemeye, bir daha kesinlikle sevmemeye söz veriyorum.
Seni sevdiğimi, kurda, kuşa söylüyorum;ama asla aşk dilemiyorum.

15.10.2006
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi


Muharrem ÜZÜMLÜ ÜZÜMLÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com