Köylü ve Çiftçinin Yüzü
Köylü ve Çiftçinin Yüzü


Köylü milletin efendisidir dedi atam.
Bu sesi ne duyan var ne de itibar eden.
Köylü çiftçi olmasa şehirde yaşanamaz.
Bilin ki köylü çiftçi sürekli horlanamaz.

Siyasetin yalanlarına kandıkça kandık.
Siyaset bizim derde dermandır sandık.
Issız susuz çölde koyun gütmüşe döndük.
Belki bir gün refaha kavuşuruz sandık.

Yıllarca hep köylü çiftçi davulu çalındı.
Köylü çiftçinin geleceği hep bahara kaldı.
Çiftçinin köylünün cenaze namazı kılındı.
Sonunda yine çiftçi,hep fakir aç açık kaldı.

Bir gün belki düzeleceğine dahi inanmıyor.
Umutları hep suya düştü,daha canlanmıyor.
Artık köylü çiftçi yalanlara hiç kanmıyor.
İçi boş lafla,karınları maalesef doymuyor.

Tamam anladık,sanayileşme vurur kırsalı,
Köylü çiftçi,hemen göç edip kentleşmeli.
Pahalı üretiliyor tahıl pamuk pancar bizde,
Dövizle satıp getirecekler bizleri hep dize.

Hep Avrupa Birliği standardı koyalım şarta.
Hayvancılığı zararla önce bir sokalım şoka.
Öyleyse getirelim pancara tütüne hemen kota.
Pamuk afyon yetiştirmeyi koşalım hep zora.

Söylediler köyde ayrı, şehirde ayrı yalan.
Yetiştirin şehirlinin yiyeceği erzağı galan.
Alırsınız belki bir gün karşılığını emeğin.
Boş umutla bir gün güleceğinizi beklemeyin.

Çiftçim köylüm daha ne söyleyim ben size.
Bu yıl olmadı seneye derken geldiniz dize.
Belki umutların gerçek olur gelmeyen güze.
Yıllardır böyle, hiç gülmedi çiftçinin yüzü.
02/09/2006
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi



Muharrem ÜZÜMLÜ ÜZÜMLÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com