BOŞLUK
Hala yanmakta bende ateşin.
Hala rüzgarın esmekte.
Ve hala körüklenmekte yangınım.
Ellerimde kalan mis kokunu, heriçime çektiğim de.
Yanan yüreğimin acısı
Biraz daha derinleşmekte.

Sonunda dayanamayıp
Çıkacağım sokaklara.
Delicesine koşup yollarda.
Yeterdiyeceğim
Artık yeter.
Daha fazla dayanamayacağım buna.
Yüreğimdeki yangının
Beynimden fışkırmasına ramak kala.
Biri kuratarsın beni bundan.
Ve öyle koşacağım yollarda,
Biri çıkarda bu deli kalbi
Benden alır diye.

Halbuki ne salak mışım?
Nasılda anlamamışım
Kalbimin sende olduğunu.
Nasıl da anlamamışım
Sen kalbimi söküp gittiğinden beri,
İçimde yanan şeyin kalbim değil,
İçimdeki boşluk olduğunu.
Her zaman ki gibi geç farkettim gerçeği.
Her zamanki gibi iş işten çoktan geçmişti.
Artık elimden gelen hiçbirşey yoktu
Sevmek aşık olmak,
Birdaha başaramayacağım şeylerdi
Elimden gelebilecek tek şey,
Boşlukta yanan ateşi
Gözyaşımla söndürmekti.
Sevda TUNA

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com