yitip giden...
Korkarak uyandığım bir sabah daha,
Koskoca şehirde ayak izin bile yok...
Gölgenden kokundan teninden,en ufak zerrenden habersizim yine...

Bakire gözlerine bakardım uzun uzun,
Kocaman iki üzüm tanesiydiler,
Hergece uyumadan yıldızlarda bulduğum...
Titreyen ellerini tutardım sonra,
Ne kadar da yumuşaktılar,
Ellerin yüzümde secde ederdi....
Saçlarını koklardım nefessiz kalana dek,
Her bir teli ömrümün sırat köprüsü...

Çok severdim heryerini...
Saçlarını ellerini bakire gözlerini...
Ve şimdi yitip giden onca şeyden sonra,
Düşler kuruyorum yıkık dökük...
Göçükler altında seni arıyorum,
Yağmurun damlasında,
Karanlığın ortasında,
Ama çıkmıyor hiçbir yol,bir adım ötene...

Birkez dokunsam sana,
Birkez baksam uzun uzun,
Son bulacak hüzünlerim...
Ve Senli anların kıymetini bilmedim diye,
İşte bu yüzden affetmiyorum kendimi,
İsyan ediyorum herşeye...kendime bile...

...enginname...

23?mayıs?2005 bodrum


enginname@hotmail.com
Engin Akboğa

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com