Nisan Yağmurları
Bir hüzün çöker, içime Nisan yağmurlarında.
Seni hatırlar, seni anarım.
İlk tanışmamız, ilk sarılmamız,
İlk öpüşmemizdi, o yağmurların altında.
El ele gezer, gözlerimizde kaybolurduk,
Kalplerimiz titrerdi bakıştığımızda.
Sarmaş dolaş otururduk banklarda.
Sevgimiz şemsiyemizde sanki,
Islandığımızı bilmezdik,
İşte ne zaman Nisan yağmuru yağsa,
Bir hüzün çöker içime, seni hatırlar, seni anarım.
İlk sevgiydi ikimizinki de,
İlk sevgiliydik, birbirimize.
Ellerimiz hiç ayrılmazdı,
Ta ki ayrılık zamanı gelinceye kadar.
Son görüşme, son sarılmamız,
Gene Nisanda yağmurla oldu.
Ağlayarak veda ettik birbirimize,
Gözlerimizde gene kaybolmuştuk, son defa,
Ama ,
Hıçkırıklara boğulduk,
Hiç unutmadım seni,
Ne zaman Nisan yağmuru yağsa,
Bir hüzün çöker içime, seni hatırlar, seni anarım.
Ahmet Aslan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com