BUZA KESERKEN SEVDAM
Yaz yağmurudur sevdam
nasılsa diner birgün sanmıştım
oysa yağdıkça
sel oldu yıktı gönül bendimi
ağla
hıçkırıklara gömül şimdi
yan ömrünce ey gönül
sevdam okyanus oldu
göremesemde sonunu
biliyorum
ömrümce kanayacak yaram
kimi zaman yakamoz olup
inatlaşacak gecenin karanlığına
yüreğimin sesi büyüyor acıyla
nasıl anlatsam bilemiyorum
sensizliğin acısını nasıl dindirsem
bağlamışım ömrümü sevdana binkere
sensizliğin korkusu sardı
asi düşüncelerimin okyanusunu
ne yana dönsem sen varsın
nasıl alışayım ki
sen kokmayan bahara
sende dinen yaz yağmuru
sel olup yıktı gönül bendimi
gönül kafesimden uçuramıyorum
zincirleri kırılmış olsada sevdamın
sevmeye kıyamadığım meleğim
benden uzak duran mutluluk
ömrünce yanında olsun
ben uzaktan sevmeyede alışırım
karlar altında
buza keserken sevdam...


11.12.2005 /İZMİR

EROL VURAL

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com