sızı
önce elllerim titredi
sonra ayaklerım tutmaz oldu
çaresizliğim tuttu yine
gece oldu karanlığın
içine daldım
kayboldum acılar içinde
kendi kendime kunuşmaya başladım
görenler deli sanıyordu
oysa ben onları seviyordum
çocukların mutluluğunu düşünüyordum
ben acı çekiyordum.



nesim eren

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com