Bulamıyacaksın

neyin sesi semayı renkli renkli süslerken...
geceleri mürekkep yapıp yazdım senin şiirini?

çalmasını bilmediğim bağlamama bakıp bakıp dalarken...
cözemedim, aşkı, duyguları notaya cevirme fiilini...

yüreğimde akoru tutmayan acılar açıp açıp solarken...
yinede bir mum yakıp, yıldızlarla süsledim ismini?

ağıtların yankılarıyla odam dolup dolup taşarken...
harflere döktüm gençliğimde topladığım aşk ihanetlerini...

zaman zaman ümitlenip gökkuşağının sonunu ararken...
kayboldum, bulamadım ne gökkuşağının sonunu, nede seni...

yıldızlarda öldü, ama halen parlamakdayken...
inan, bu defada sen bulamıyacaksın, ne beni, nede cesedimi?.

Evren Ay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com