o gece
ay ondördünü doldurmuş, geceye kandil olup, tüm güzelliğiyle nur saçıyordu...
bir yıldız aktı ve imza attı gökyüzüne o gece!
sihrine kapılıp büyülenmiştim...tüylerim diken dikendi...ve sanki ruhuma batmaktaydı?
gözlerim daldı,aldandı hülyalara,
hüzünlerin medcezirine meskundum o gece!
ruhum transa geçmiş?
rabıta halinde semaven olmuştum,
kör karanlik melodisini calarken?
döndü, döndü, döndüm o gece!
rüzgar soğuk soğuk nefesle neyini üfleyip, gözüme inci düşürürken...
irkildim!
uyandım!
kendime geldim birden o gece!
ayarsız nefes alış verişim,
kontrolsüzce, hızlı ritimli kalp atışım,
soğukdan nasırlaşmış ellerimi ovuşturuşum,
paraşut atlayıp, kayak yapan düşüncelerim
ve taze yağmur içmiş toprak kokusu hatırıma gelen!
sanki bir omuzumda güneş´i, ötekindede ay´ı taşıyordum ben hepten!
düşüncelerimin ağırlığından, başım önüme düşercesine?
bükük bir boyunla, sankı yer mıknatıs gibi çekercesine?
hırcınlaşmış bir çocuğun öfkesiyle,
tomurcuk gibi yumruklaşmış ellerle yürüyordum o gece!
nereye gittiğimi bilmeyerek...
kafes içinde kuş misali ?bir oraya - bir buraya? çarpıyordum ben o gece!
ateşin ortasına düşmüş akrep gibi,
kendimi zehirleyecektim o gece!
durdum!
sanki taş oldum, kaya oldum, dağ oldum yerince...
gözlerim yönünü semaya nazar ederken?
geceyi kucaklayıp, annemi öpercesine, öptüm o gece!
ürperdim?
korktum,
tir tir titredim azraili görmüşcesine?
derin derin nefes aldım sanki son nefesimi verecekmişcesine?
?buharlaşan gönlüme şefkatle gelen kurtuluş fermanı nerde??
diyerek bir an gözlerimi kapadım ben o gece!
dilek?
tutmadım!
düşündüm sadece!
düşümdün ancak, ve sanki gökten düşüşümdün o gece!
tutmazsa dedim, batıl inanç dedim!
çelişkidolu ben, bir yandan kendimi çay bardağı kırarcasına kırarken...
diğer yandanda bir ümit filizi yeşertip, çiçek gibi açmasını diledim o gece!
yine adressiz, yine nereye gittiğimi bilmeyerek,
sisli bir beyinle yoluma devam ettim o gece!
aradan kaç gece, kaç yıl geçti bilmiyorum!
takvim kağıtlarını hiç koparmadım,kullanmıyorum!
ve yine kafam allak bullak, ayna misalidir halime o gece!
düşünce ve hisler aşure gibi karışmış derbederce...
halen çözmeye çalışmaktayım hece hece...
?yıldızım ol, kurtar beni bu kavgadan?dercesine...
çözemiyorum, hersey puslu ve sinsice...
ve sanki o geceden bu geceye, ?bir adım ileri - iki adım geri? taktiğiyle ilerliyorum...
belki tutar... belki yutar...belki bugün, belki yarındır o gece!
diyerek...sonu yine başı olan dönme dolabına giriyorum ben her gece!

Evren Ay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com