kayıp
soğuk bakışlar gördüm
pis kokulu sesler duydum
çoğu kez
bu kalabalıkta...
müebbet yemişler kadar
karanlık baktım onlara
bir onlara,bir bana
baktım ama göremedim kendimi.
bırakın beni
bırakın kendimi bulayım
bulayım hepten kaybetmeden..
yalnızlık varsa bende
onu bulayım,
dudaklarım morarana kadar üşüyeceksem üşüyeyim,
ufacık bir ışık varsa
gözlerimde
onu bulayım..
bırakın beni,
bre yobazlar
bre yalancı bakışlar..
bre bre bre
düşün yakamdan artık
nerdeyim ben be!
upuzun bir trene bindirilmiş
bir çocuğun bakışları kadar
mahcupsa bakışlarım
bulayım..
ya da nedensiz,soğuk sohbetlerin
gerginliği varsa üzerimde
onu bulayım..
yeter ki ben olayım
kendimi bulayım
siz bırakın beni..
küfürbazın biriyim belki,
dolandırıcıyım
belki bir babayım
elleri boş
bakışları mahcup
dönen evine;
belki dağ başında
bir erim
alev alev yanan gözleri
siperde..
sevgiliyim
buram buram hasret çeken
ufacık bir pencerede,
bırakın beni
kendimi bulayım
yeter ki ben olayım
siz anlatmayın gözlerimi
yeter ki siz de siz olun
başkalarına vermeyin sözlerinizi
işte karşımdasınız
ama ne sizi görüyorum
ne de kendimi.

ayşegül bozdoğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com