mehmedim
anan ölsün sen sağol mehmedim
yarin gül koklar sevdiğim demedin
ölsen de kör kurşuna boyun eğmedin
sen ölmedin şehidsin mehmedim

dağ gülleri gibi yaprak döktün dağlara
sen akıttın namus geldi kana
sen şehidsin rahat yat mezarında
dua et
ya gaziyim ya şehidim ana

taç ettim kanlı gömleğni yaslı başıma
katık ettim gözyaşımı bir kaşık çorbama
kanlı bayrağımla uzansam yanına
destanlar yazarım leke gelmez alnıma

gözümü kırpmam yuvamdır mevzim
kork düşman
mehmetçiğim ben geldim....

şafak sökse düşsem yarin yollarına
nöbetim emanet benden sonra kalanlara
yetişir hasreti eşime dostuma
ölürsem yarim ardımdan ağlama
ahmet höbek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com