çıplak dünya
bugün daha bir başka görünüyor
herşey,
yüreğimi rahat bırakacağım
yüreğimi yalnız bırakacağım
ve yüreğimi sensiz bırakacağım
başka yolu yok...
sensiz yaşanabilir mi bu dünya,
yaşayacağım başka yolu yok.
bak ne kadar güzel herşey,
şu çıplak tepeye bak
yapayalnız;
ama kendini güneşe vermiş
hoş yine de çıplak ya..
sensiz ytaşarım be bu dünyayı;
mısralar tükürürüm simsiyah,
rüzgarla uğuldarım,
yalnızlığıma söverim...
belki titrer elim,belki korkarım
ama sensiz yaşarım
başka yolu yok.
kökü toprakta kalan bahar çiğdemi,
ya da
çöp bidonlarından umut toplayan
sokak kedisi gibi..
okyanusun ortasında unutulan çaresiz gibi,
son gözyaşını döken serçe gibi
yani sensiz kalan bir ben gibi
parçalanırım..
belki buz keser bedenim
belki yanarım
ama sensiz yaşarım
başka yolu yok.
her taraf mis gibi bahar kokuyor
deniz kokuyor,yosun kokuyor...
senden güzel kokmuyor.
güneş hergün dünyayı aydınlatıyor
bir benim yüreğime güneş değmiyor.
evet..
bugün daha bir başka görünüyor
herşey;
sokaklar daha bir karanlık
kaldırımlar daha soğuk
yosmalar daha yosma,
dünya tümüyle namert,çıplak.
bugün bir şair ağlıyor sessiz,
dayanacak başka yolu yok
ama dayanamıyor
yok bee
sensiz olmuyor.
ayşegül bozdoğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com