benim ayrılığım
ey sevgili!
yüreğim kabardı yine
yine mısralara esirim
yine yalnızlığa dost
yazıyor ellerim.
dünyanın dibi köşesi mi var
kaçıp gizleneyim
sürekli yürüsem yürüsem
bir bakıyorum aynı yerdeyim...

ey sevgili!
başladığım yer sen
son bulduğum yer sensin,
ayrılık mı acı mı
o da sensin,
belki de bu yüzden ayrılığa alışmalarım;
sen benim heyecanlı bayram sabahım
sen benim bir filme ağlamalarım,
sen benim acımsın,ayrılığım..
dünyanın dibi köşesi mi var
kaçıp saklanayım
belli değil yürüdüğüm yer,
ne başta ne sondayım.

ey sevgili!
kimse karışmasın düşüncelerime,
kimse girmesin düşlerime.
her akrep yelkovan arasında ağlamaklıyım.
ayrılığı sen yazdın
sen yaşayıp üzülme ben yaşarım
sen benim acımsın benim ayrılığım
kimse silmesin gözlerimi,
kimse ağlamasın benimle
ben mısralarımda ağlarım
dünyanın dibi köşesi mi var
ağlamak için saklanayım.
ey sevgili sen de ağlama
bu ayrılık yalnız benim
kendi ayrılığıma kendim ağlarım
ayşegül bozdoğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com