SEN GİTTİĞİNDE
Sen gittiğinde benden;
Devrik cümleler gibi açardım gözlerimi
Akar giderdi ırmak boyu hüzünlerim
Dargeçitlerde saklanmış buzulların üstünden
Yol kavşaklarına çıkar
En yüksek rakımlı kentlere
Hayatımın arka sokaklarından bakardım
Ustura kesiği
Faili meçhul yalnızlıklar
Bir kez daha çoğalırdı yokluğunla

Kulaklarımda ıslık çalan
Yerini yurdunu aradığım
Korsan gösteriler ortasında
Sloganlar atarak geçerdin
Gözleri şişmiş yüzümün matlığından
pencereler açılırdı kırmızıya
Küstahça susardı perdeler

Bütün sabahlar senin için mi yağardı
Çiğ taneleriyle ellerime
neden bu kadar parlaktı acı
inatçıydı
Hiç bilemedim
Eğilen başın asiliğini
Susan dilin şifresinde yitirmek
çayırkuşlarını kaçırdıysa/bilesin
Serince uçtu atmacalar
Gökyüzünün engininde


Kanatlarım kırılmış
Uçmayı unutmuş aklım
Gün çatlamış
Tomurcuk açmış
Yol;
İnci bir kolye gibi ayrı yöne saçılmıştı



ELİF YILDIZ KIRATLI

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com