BEYAZ NOKTA
Elimde beyaz sayfa kalem benden muzdarip,
Zamanın kıyısında bekleyen var ne garip!
Bakışlarda bitkinlik yürek umuttan aciz,
Gözlerim kararmakta kan çanağı..çaresiz.


Dokunsan derya olur gözlerdeki taneler,
Faydasız dile gelmiş kupkuru teraneler,
O´na yardan başkası yare olmaz ki bilir,
Bilmenin ötesinde ölüm onda dirilir.

Dakikaları saydım bitmek tükenmek bilmez,
Ben dakika yargıcı zamana sıra gelmez,
Tek celsede karar var gelmeyecekmiş meğer,
Gönül duyduğu anda ellerim arşa değer.

Hesap sorma vaktidir zaman mekan artık yok!
Bu yürek garip değil"yeter caydım" öyle yok!..
Ya kefenimi giydir ya alkanlara batır,
Gideceksen sevgili..bırak git üç beş satır.

Her bakışta bir kaçış her gidişte elveda..!
Yreğin mahzun kalsın dönme ardına verda..!
Vicdanın burda bırak sana engel olmasın!..
Madem beni öldürdün bırakta o yaşasın..

Köşeyi dönüverde bitsin bu ızdırabım,
Meğer her kavuşmamız ayrılığa gebeymiş,
Yüreğini benden çek yokluğa koşturayım,
Bilki senin elinden ölüm içmek şerefmiş..


MUSTAFA ERTUNÇ
MUSTAFA ERTUNÇ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com