Beyhûde...
Artık her şey beyhûde?
Zaten zorakî gülmelerle hep avuntularımız.
Bir tekerrürden ibaret değil mi, söyle
Şu perîşan hayata kattıklarımız.

Yalnızlığın buğusu çöktü gönül penceremize,
Yollar hep kapalı, giden, birbirimize.
Biliyorum ey mehlika, önce karlar yağacak
Akabinde çığlar düşecek zülüflerimize.

Artık her şey beyhûde?
Gönlüm ne feryâd eder artık, ne figân.
Kucaklar dolusu mutluluk döksen önüme,
Vîran olur karşımda, olmaz tercümân!

Çekerim, sensizlik yazılmışsa şâyet, kaderime.
Zahmet etmesin tabîb, derman yoktur derdime.
Sonrasında yak istersen, târ-u mâr et beni
Temennimdir; gözlerin son kez değsin gözlerime?

Ahmet Yanıt

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com