Beni Bensiz Bırak
´´Karanlığı bir yorgan gibi örttüğün vakit üzerime
Ben bana bıraktığın tek kalanla
Bana son kalanla bakıcam dünyaya´´

Sende ısmarladığın aşklar gibi yığın halde kal
Sessiz ve siyah bak hayata
Soğuk gözyaşları damlatma toprağa
Uçuruma düşen son tohumda yeşerir o vakit
O vakit fikrim ölüm olur

Düşümde mezar taşına kazıdğım o şiir
O şiiri sende kazı aklına
Ve siyah bir kefen ısmarla meleklerden bana
Elin deysin son kez
Son seferde koy sol yanıma
İki paslı fotoğrafı o çukura

Aklının koyu perdelerini kapatki gözlerini
Yazdığım şiirler vurmasın yüreğinin penceresi gözlerine
Bilirsin son ´´gel-git´´ geride kaldı
Kapattığın kapılar kadar
Sert olmasın bakışların
Yavru ağzı gülüşlerini gösterme
Allah için kimseye
Yattığımda bir kor düşer yüreğime
Açık yaralarıma tuz düşer
İzbe sokaklarında kaybolurum
Hiç bilmediğim bu şehrin
Islak bankında bulurum bedenimi
Nefesime nikotin karışır

Yani ´´beni bensiz bırak´´
Beni, bensiz, kimsesiz, tekbaşıma
Issız ve kurak çöl gibi
Susuz bırak
Selman Ertaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com