SESSİZ MISRALARIM
Yine aynı kalem, yine aynı kağıt?
Yine aynı sen, aynı ben, aynı gece?
İçimi sızlatan şey aynı, sevdan var yürekte
Ama sana yazmıyorum bugün
Sana neden yazdığımı yazıyorum dizelerimde
Neden feryat eder sana sessiz mısralarım
Çünkü ben doyamadım o bembeyaz ellerine
Dokunamadım ipeksi saçlarının bir tek teline
Bu kadar kaptırmışken kendimi sevdanın seline
Ne acı! Bir kez bile dolamadım ellerimi beline
Ne zaman ağlasam bir habersiz umarsız gidene
Sığındım, içimi ısıtan göz yaşlarımı silen dizelerime
Ne zaman ansam adını, yansam ateşinde
Bir akarsu gibi kıvrıldı mısralarım içimde
Ben onları koydum ellerinin gözlerinin yerine
Ne zaman uyansam korkulu rüyalarımdan nefes nefese
Koştum mısralarımın huzur veren güven veren sesine
Şimdi sevsen de olur sevmesen de gelsen de olur gelmesen de
Onlardır artık benim aşkım da sevgim de hüznüm de
Biliyorum onlar gitmeyecek yağmurlu karanlık bir gecede
Benim sadık yarim olacak gezmeyecekler başka ellerde
Senden farklılar yani! Yalnız sevincimde değil hüznümde de yanımda
Sen değilsin, kan değil, onlardır akan damarımda, canımda
Yıldızsız bir gecede aceleci bir ölümü karşıladığımda
Sen, duygusuz, sakın tek bir çiçek atma mezarıma
Sadece mısralarımı yaz o büyük, beyaz mezar taşıma!!!!!

Oktay Eren Türeyen

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com