gönül
GÖNÜL
_BEN SENİ NİYE SEVDİM_

Seni kalbimin en derin yerlerine gömdüm
Aşkı,sevgiyi,mutluluğu,güzelliği her şeyi sende gördüm
Seninleyken seninle yaşarken sanki ben gören bir kördüm
Beni kendine bağlamışsın düğüm düğüm
Ben sana olmuşum bir kördüğüm
Sadece sende gördüğüm
Aşk,sevgi,mutluluk başka hiç bir şey görmedim sende

Bu soruyu kendime defalarca sordum
Gece gündüz bu soruya aklımı yordum
Kendi kendime ben seni niye sevdim
Niye sevdim diye diye sorup durdum

Sen gidince başımı taştan taşa vurdum
Bir çiçek gibiydim açmadan soldum
Senin sayende ben ettiğimi buldum
Şimdi çok pişmanım çok pişmanım

Seni sevdiğime seni sevdiğime
O güzelim yıllarımı sana verdiğime
Her şeyimi ama her şeyimi önüne serdiğime
O zamanki cahilliğime
Şimdi çok gülüyorum çok gülüyorum
Ben seni niye sevdim onu da bilmiyorum
Aslında bilemiyorum bilemiyorum

Doğrusu pek fazla güzel değildin
Gönül bu bağlanıverdi işte
Nerde,ne zaman seveceği belli olmuyor işte
Bir bakışa,bir gülüşe inanıveriyor işte
Gönül bu ne zaman aşık olacağı belli olmuyor işte

Bazen birisini sevmek istiyorsun sevmiyor
Bazen de sevmek istemiyorsun seviyor
Bu gönül işine akıl sır ermiyor işte
Sana yüreğimin en derin yerinde bir yer açtım
Ve seni o en derin yerlerine gömdüm
Üzerini de bedenimle sımsıkı örttüm
Bu soruyu kendime defalarca sorup durdum
Ben seni niye sevdim,ben seni sevdim

Biliyorum sende beni sevdin
Hem de benim sevdiğim kadar
Madem sevdin o zaman niye gittin
Niye gittin,niye gittin

yazan:fatih konuk
fatih konuk

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com