Heyecan
Senden ayrilali uzun zaman olmustu.
Gidisinle gönlümden bir seyler kopmustu.
Heyecanim sönmüs ve bedenim solmustu.
Özlemimden feryatlar gözlerimde cosmustu.

Uzaklarda yapamamis, oralara alisamamissin.
Bu yüzden olsa gerek, mektup da yazamamissin.
Her gün resmime bakip, bagrina basacaktin.
Peki yillar sonra beni neden hatirlayamadin?

Simdi anladim, hangimiz can hangimiz canan.
Sen islak dudaklarimda kalmis bir heyecan.
Tükenen ümitlerime ve gönlümün çilesine olamazsin derman.
Sen aslini yitirmissin, ne çare ki sende olmussun virân.
Ahmet Arslan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com