Kal
Gün soldu, vakit geç, gitme bırak, kal
Omuzlarında şal, başında örtü,
Odamda hülyalı bir akşam üstü
Gölgeler içinde renk ve dudak kal.

Gidersen sana da kırılacak, kal
-Gönlüm ki, böyle her gidene küstü-
Ve deme ?buradan bir akşam üstü
?Giderken ardımda hıçkırarak, kal!?

Madem, günlerimiz, sevgilim, kısa,
Gümüşlü sabahlar, altın akşamlar,
Soluk bir gül ıtrı gibiyken bahar...
H.Macit Selekler

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com