Yalan
hadi gidiyorsun
yürekten kan gidiyor,sen gidiyorsun
herşey gidiyor
gökte bulut,dağda kar,düzde kervan gidiyor
solgun bir gül oluyor insan
bir demet kır çiçeyi ölüyor sen gidiyorsun
ne ucuz yaşıyorsun,ne kolay
bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun
bakma öyle
ben kanıyorum sen üşüyorsun
kolaydeyil bir yalan bu
yaralayan kanayan koca bir yalan
yalan işte
sevdiyim yalan
şarkılardan arta kalan ve sabah buğusu
ve tarla faresi ve ekmek derdindeki işçi kalbi gibi
yumuşak sıcak bir yalan
ıslak gözlerimle geçiyorum
yaralı bir ceylanın kalbinden
ceplerimde kül var
bir yangından arta kalan
sorduğum adreslerde kimse olmuyor
ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman
herşey bir yalan gibi yandığı zaman
yalnız olduğunu anlıyor insan
anladım ve geçtim
yaralı bir ceylanın kalbinden
aynamı kırdım fotoğraflarımı yaktım
nasılda acımasızdım tafralarıma karşı
nasılda umarsız
su gördüm düşümde
karanlıktı ve gürültüyle çağlıyordu
ceplerimde kül vardı ve yanıyordu
sonra sabah oluror
ve bir celan kalbinde alem ağlıyordu
hayır diyordu bir dağ köylüsü
hiçbirşey için geç giyil
vegeç diyil birşey için hiçbirşey
bişey vardı öyleyse bişey
beni çeken
gecenin dadasından uzağa
kocaman çayırlara çeken bişey
gümrah ırmaklara
sonra sıcağa sonra acıya
sonra yaralarımamerhem olmaya kapıma dayanan
bişey
tutsana beni,bırakmasana
olsun yaralasana
olsun,ağrısa da
yalanda olsa,kalsana
dağ köylüsü
aşkın olduğu yerde ben varım
sen olmasanda ben varım
yağmur yağar saçlarım filizlenir
bir yıldız düşer omuzlarıma
ıslık çalar ıslanır şarkılarımı söyler geçerim kapından
camların buğusundan ve yağmurun kokusundan
tanırlar beni
bilirler
en iyi yalanlarını ben alırım onların
adresler sorarım kimseler oturmaz orda
ve kimseler olmaz ben sordukça
dağköylüsü
şimdi gidersen
şimdi git
kalırsan şimdi
İbrahim Sadri
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com