Hayal
Olsun ya şu kısa arkadaşlığımız helal,
Belki üzüleceksin ama hepsi hayal.
Hiç istemezdim böyle bitsin bu iş,
Fakat ne yapalım bu gidiş kötü gidiş.
Belkisi fazla arkadaşım üzüleceğim elbet,
İlk mi yapışacak yüreğime köz gibi gurbet.
Kötüyümdür belki de bu yolda herkesten ben,
Ama sen ne diyeceksin bu işe söyle sen!
Sen put olsan karşında ben de putperest,
Yine diyeceksin o zaman bu adam hayalperest.
Aslında hayaller hepsinden de temizse,
Günler boyu sürecek umut yüklü gerçeğin,
Aşk uğruna verilen güzel sözler tavizse,
Ne önemi kalır sanki aranılan gerçeğin.
Yine de kabulümdür benim olsan hayaller,
Sende istersen hep katı gerçekle yaşa.
Zamanla tükenirse başımdaki o yeller,
Vurur musun başını sertçe gerçek bir taşa?
Diyeceğim buraya başlangıcın sonudur,
Sevgi vaadederek kurulacak her hayal.
Sorayım son kez sana vaad ettiğin bu mudur?
HAYAL, HAYAL ve hep HAYAL!!!
İrfan Ünübol

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com