Dost
Şu yolları,
Arnavut kaldırımı sanma,
Dost..
Ayak izlerimizdir,
Üzerinde yürüdüklerin,
Yağmurlu gecelerden kalma.
Bir ceylan topuğu,
Bir kaplan pençesi..

Şu ağaç gövdesindeki şekilleri,
Kendiliğinden olmuş sanma,
Dost.
Mutluluk resmidir,
Yüreklerimizde çekilen,
Ve sırtımızdan,
Kalın kabuklara,
Yansıyan..
Kükrek olan benim,
Titrek olan onun..

Şu papatyalardaki,
Alışılmamış arsızlığı,
Densizlik sanma,
Dost.
Sevdamıza,
Ölesiye,
El çırpışlarıdır,
Rüzgârsız sallanışları.
Sarılar benden,
Beyazlar ondan yana..

Şu kurbağalardaki,
Coşkuyu,
Çaykovski?ye özenti sanma,
Dost.
Seke seke,
Çiçek dermemize,
Tempo tutuşlarıdır,
Kış sonu.
Hem -Kuğu Gölü- vardı da,
Gitmedik mi?.
Mustafa Erçin

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com