bırak beni aşkla öleyim
Bırak beni aşkla öleyim
bal tadına bulaşmış gecelerin içinde
sanıcılı doğumlarla gelen bebeleriz
emeklemeden yürüyoruz
uçurum ağızlarında
poyraz esintilere kulak asmadan
tanrılar bile gülümsüyor
ateist yüreğimizde döllenen aşkın çılgınlığına
yürüyoruz büyüyoruz attığımz her adımda
geceye türküler söylüyoruz
ayaklanıyor sevdamız
suç dosyalarına giriyor notalarımız
kuruluyor divan hükümler veriliyor yokluğumzda
savunmasız ve kimsesizdir aşkımız
sökülüp atılıyor dillerinde adımız
yırtılıp yakılıyor resimlerdeki gülüşlerimiz
lanetleniyoruz cümle dostlar katında
reddi evlatlık talebini haykırıyor
yüzüne öfke yakışmayan anam
biliyorduk ya sevgili
çiçeğe düşman mevsimlerin mekanında çiçeklenip
meyveye duracaktı aşkımız
ilk takımız olacaktı müeebbbet kimsesizliğimiz
utandık utandırıldık
bu aşkın sorgusunda
nar kızılllığına döndü yüzümüz
yere düştü gözümüz
hayırsızlıktan değil böyle uzak kalışımız
neyleyim
aşk adına maliktir boynuma taktığım kement
iki gözüm kulağım
kirlenmemiş sözüm
nefesim
ah annem
kendi kendinden vazgeçemez insan
var sende kır kalemini
katilini doğururuda
pişmanlık doğurmaz hiçbir aşk neyleyim
bırak beni aşkla öleyim
aşkla öleyim
aşkla öleyim
Hasan Ceylan
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com