SANDIKTAKİ MEKTUP

Ayrılığın verdiği buruk hüzünle
Kadere olan öfke dolu yüreğimde
Tüm içtenliğimle kaleme aldığım
Aradan uzun zaman geçmesine rağmen
Adeta herkesten kaçırırcasına
Bazen göğsümde ,bazen de
Seyrek açılan çeyiz sandığımın en altına sakladığım
Ve içindeki hüzün dolu öfkemden
İncinip,kırılmayasın diye....
Bir türlü postaya veremediğim
Mektup....
Nadiren de olsa ,her elime alışımda
Aynı hüzün,aynı öfke kabarır yüreğimde
Kırılmışlığım tazelenir,eski olsa bile
Kötü bir ruh haliyle yarın mutlaka
Ama mutlaka sana yollayacağıma ,
Yemin eder dilim.
Senin de artık benim gibi
bir nebzede olsa hüzünlenmeni isterim.
Kırılıp,incinmen gerektiğine
Karar veririm kendi kendime
Gece yarısı daldığım uykumda
Aşkımız ve yaşadıklarımızdan
Alıntılar canlanır bir, bir.
Sanki şimdi yaşıyormuşçasına rüyamda
Yorgun bitap gözleri yaşlı ...
Uyanınca sabaha
Vazgeçerim
Utanırım kendimden
Seni kırmak istediğim için.
Anılarımızın hatırına
Senin kırılmana izin vermez yüreğim.
Saklarım en gizli yerlere ulaşmamış mektubumu
Bazen göğüsüm de,bazen de
Seyrek açılan çeyiz sandığımın içine
Belki de hatırlamıyorsundur bile
Belki de çok mutlusundur yaşamında
Yeni hayat arkadaşınla birlikte
Bir şeylerin anısına sana kıyamam
Mutluluğuna gölge düşmesin diye
Yollayamadığım mektup
Ah...o mektup,unutamadığım mektup
Ve unutamayacağım son mektup
Yüreğime satır, satır kazınmış mektup
Hiçbir zaman postalamayacak mektup
Saklarım en gizli köşesine çeyiz sandığımın...
10.03.1998

Meral Yağcıoğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com