Çocuk ve ağac
Çoçuk,çok sevdi ağacı...
Verirdi ona,her kış
Çiçekleri olaydı!

Ağaç,çok sevdi çoçuğu...
Öperdi atın saçlarından
Dudakları olaydı!

Ve ona öptürmek için,
Eğilirdi yerlere kadar;
Yanakları olaydı

Dökerdi önüne hepsini
Gümüşten,altından,sedeften
Oyuncakları olaydı!

Ve çoçuk gittikten sonra,
Böyle kalır mıydı ağaç?
Ne olurdu onunda
Bacakları olaydı,
Ayakları olaydı
Arif Nihat Asya

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com