Kelebek düşünde sevi- II
denizkızı
deniz adamı
yer mi denizkızı
ipeği düşün
ve ipeksiliğini ellerinin
kaç ipek böceği
ömrü var kozamızda

dokun hayata bir ucundan
yâr, olduğunu bileceksin
varlığını
sevinin ve sevgilinin
yaşamıyorsan, yazamıyorsun

avcı, nasıl bir merak bu
bir günlük ömrü çok mu gördün
sen sevdin mi hiç avcı
ağlamak nedir bilir misin
yüreğine kanar bir kelebeğin içi
damarlarında kanın kurudu mu
avcı, canı cananı bilir misin

zor ve dar zamanları ömrün
koşma peşimden
iki kanat çırpınışı daha
gün batımında bekle
söz ölmeye gelirim
bir kez daha


ya da yaşamaya belki
bir denizülkede
bir dolunay öyküsünü
kara adamlarının beyaz öykülerinde
birleşsin ellerin
kenetlendik kelepçelerle
bir ucundan sen tut sevinin
bir ucum bahar dalı

bir uçtan bir uca serap
çöller vahaya döndü önce
sonra bir barajın yüksekliğinden
suya kavuştu toprak
ve zelzele
yeşil bir rüya, yeşil çiçek
dalında yeşil yaprak

Bandırma?dan tren gelir
oysa benim
feribota biner gözlerim
bir farenin kuyruğunda biter Egeliliğim
ben Marmaralıyım Marmara, sevgilim
ben bir kürek mahkumuyum
forsa! çek kürekleri

yanık buğday kokusu
yere düşen bi damla kan
gözyaşından kurumuş gözler
bana sevdaları ver artık
ağlamak istemiyor ellerim
ellerim yanıyor şimdi benim


her gece özlemin ışığı camımda
ellerimde bir düş hayat bulur
kalem gözyaşımla ıslak
dudaklarından gelen bir rüzgar
kelimelerin sihri can yakar
tesadüflerin kucağında büyüyüp
yanmışım yanacağım kadar

beni de getirecek
seni getiren yollar bana
pusulamda bir dişi kuşun
bin dişi kemirir beynimi
uç hadi beynimi de al
yüreğim zaten gitti
gideceği yere kadar

köleliğini seviyorum ellerimin
o eller ki seni yazar
o eller ki seni dizer
o eller ki seni çizer
seni sevdiğim gibi
ellerimi de seviyorum

hey kelebek!
bitmedi ömrün
hadi yaz ...
Erkan Bal

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com