Ufukta bahar güneşi
Doğduk bir kere bu belirsiz dünyada
tattık ana şevkatini ve şehveti

geçen ağır sonbaharın burukluğu
ve ardından bitmek bilmez bu kara kış
çaresizliğime ağlıyorum, oturmuşum
ama kalbimde hala o sonbahar devam etmekte
acaba o masum aşkların yakıcı güneşi kendini
bir daha gösterebilecek mi?

* * *

Gençliğimiz!..
güzelliğin armağanı
geleceğe umutla bakan parlak maviliğiyle güneşli günler
ilkbahar sıcaklığında küçük fısıltılar, oyunlar, söylenen şarkılar
herşey ince bir sis perdesi ardında dinginlik içinde

Güzelliğimiz!..
İlk aşk şarkısı, güneş ışıkları her yeri ısıtmakta
gençler doğa ile eşleşmiş
dere kenarında çiçek toplayan genç kızlar şarkılar söylüyor
yarı çıplak genç erkekler atların üstünde dört nala koşuyor
aşk tohumları yeşeriyor, hayat, yaşamak ne güzel


* * *

Ah o bahar sarhoşluğu!
acaba biz insanlar bu yaşamın gizlediklerini farkedebildik mi?
ama bahar ve coşkular gerçek, öyle değil mi?
yoksa ben mi yanılıyorum...

Arkadaşlıklar biter ister istemez!..
güneş batarken son yolculuğuna çıkacak dostumu bekliyorum
bana soruyor gözleri donuk, neden ve nereye gideceğini
gözlerimi ufka çevirerek yanıtlıyorum

dağlara gideceksin dostum, burçak tarlalarıyla kaplı
yel estiğinde sarı kadifeye dönüşen dağlara
doğduğun ülkeye



yalnız buruk kalbinin acıları dinecek, huzuru bulacaksın
ilkbahar geldiğinde yamaçlar yine çiçeklerle dolacak
orada yeni umutlarla bir çocuk doğacak
komşumun düşleri yine devam edecek

Türkiye de bayram varmış, bahar gelmiş diyorlar
biz burada güneşin rengini, toprağın kokusunu da unuttuk
dostlar sağolsun.
Cem Güneş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com