Gönül yarası
Uzakta erisilmeze, yanip sevdâlanmisim
Mükemmelin pesinde, tutsup gâmlanmisim
Gâye-i maksûduma, kalben evhâmlanmisim
Belli ki kapanmiyor, ben de gönül yarasi

Ararim uzaklarda, yitirdigim dermâni
Iletmek mümkün degil, bu buyrugu fermâni
Sözün tesiri için, yegleyemem nermâni
Böyle izhâr eyliyor, bende gönül yarasi

Tâ yürekten vurgunum, hayâlimi süslerim
Vuslât adli kelâma, ümîdimi beslerim
Uzaklara daldikça, alevlenir hislerim
Bir fâsila vermiyor, bende gönül yarasi

Ask oduyla yanmisim, olacak mi söndüren?
Levh-i Mahfûzda yazgi, var mi bahti döndüren?
Bir tek "O" olacaktir, bu sanciyi dindiren
Neden hafiflemiyor, bende gönül yarasi?

Bir suyken rahme geçtim, sonra Dünyâya geldim
Bulûga erip sevdim, nice güzeller bildim
Lâkin Onun ugruna, hepsini birden sildim
Simdi illâ "O" diyor, bende gönül yarasi

Haftalar, Aylar böyle, kovalar birbirini
Görmüs müdür geceler, bu sevdâdan pîrini?
Müsâvî kilar ismim, dertlerin en mîrini
Rasûl bile kullanmis, "Hümeyrâ" tâbirini
Kuvvetli bir rüzgâr da, esip demez yerini...
Bu hasret bitsin diyor, bende gönül yarasi...

19.07.2000 Landsberg 22:55
(Ilk iki dörtlük 27.06.2000 Berlin)
M. Engin Karatay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com