Seni düşündüm
Bu gün seni düsünüp, daldim yine derine
Hüzün tahtini kurdu, mutlulugun yerine
Yillar geçti pespese, senden hâlâ haber yok
Beyhûde, rastlanmiyor, nedense benzerine...

Unutmak kolay olsa, bunu her kes yapardi
Avunmak çâre ise, gönül bir pay kapardi
Silinmez izler mevcûd, yüregime naksolmus
Öyle olmamis olsa, belki çoktan kopardi...

Raftan aldim usulca, albümü karistirdim
Hayâlinin ardindan, düsümü yaristirdim
Çatmissin kaslarini, içli, küskün bakislar
Yine senden habersiz, kalpleri baristirdim...

Mor menekse elinde, ilk sayfada ki resmin
Onun hemen üstünde, yaldizli yazan ismin
Hâtirâlar vuruyor, çekemiyorum artik
Kim bilir nerelerde, özlettirdigin cismin?..

Son yazdigin mektubu, tuttum, aldim elime
Okumayi istedim, ondan bir kaç kelime
Olmadi, yapamadim, yutkundum da yutkundum
Prangalar vuruldu, sanki bir an dilime...

Orta sayfada bir gül, kurumus yillar önce
Dayanamiyor artik, sizlatan bu dirence
Hâlinden memnûn degil, mahzûn, boynu da bükük
Besbelli ki aciyor, bana, benden çok bence...

Ellerimin içine, koydum söyle basimi
Tutamadim, koyverdim, gözlerimden yasimi
Daha ne kadar sürer, yoklugunla dostlugum?
Kendimi unutturdun, adim sabir tasi mi?

Veremedigim yüksük, son sayfada duruyor
Sanki o da kederli, sâhibini soruyor
Hiçkiriklarim artip, yigiliyorum yere
Tasan gözpinarlarim, zannetme ki kuruyor!..

Kanepeye yaslanip, hüngür-hüngür agladim
Erkekler aglamazmis, seller gibi çagladim
Verem olurcasina, cigerimi dagladim
Yoklugunda varligin, zâten tek avundugum
Bir gün dönersin diye, yine ümid bagladim...

02.10.2000 Landsberg 03:50
M. Engin Karatay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com