Hümeyra
Hüzn-efzâ ahvâle düçârim hem de
Her gören farkediyor, gizlesem de
Hüsn-ü mücerred murâdim desem de
Heyhât bülbül ötmez gönül bahçemde

Üftâde-i nâ-çârim kim vaziyyet
Ücrâ mekânlarda çekerim eziyyet
Ülfete vâsil olmaktir meziyyet
Ümrânim, iste bu sana arziyyet

Mânidâr, vecîz, kelâm-i ifâdem
Mest olmusum, dumûr eyler irâdem
Maksâdimdir, çün ki sana i$âdem
Mîmârisin, bu cihette imâdem

Eytâm etfâl, evlâdir bil ki benden
Etibbâ bî-haberdir ke$f-i tenden
Esâsen, sendir, talebim senden
El-cevâb, gönül anlamiyor menden...

Yeis, kasvet, belig rükn-ü ihâtâ
Yok derler ya, kem söz mü$ebbihâta
Yazik ara verdim, Müsebbihâta
Yazdiklarim, belki sezdirir hatâ

Re$ikdir mahbûbum, bilirim onu
Ruhfezâ, haz verir oldu ses tonu
Rifk ile mâmûr olsun, mühim konu
Ricat midir, bunca yanmanin sonu?

Ahbâb edindim Onu, sevgimiz var
Âhir ömrümde, olmalidir bana yâr
Âb-i hayâtimdir, Onsuz Dünyâ dar
Artik anlayana, bu söz etsin kâr...

09.12.1999 Landsberg 23:45
M. Engin Karatay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com