ELLERİNDE ÜŞÜYOR ELLERİM
Geceye katık ettim gündüzden kalma sevda kırıntılarını
Gönül teknemde yoğuruyorum bal ile sirkeyi
Elemlere bulanmış yüreğim çalkantılı fırtınaya teslim
Zehir acısı ağzımda zehir zemberek kelimeler
Ellerim ellerinde ilk defa üşüyor
Ellerim...
Zavallı çocuk ellerim
Cılız ellerim
Buz kesmiş küçük ellerim...
Ellerinden ellerim yaprak yaprak düşüyor
Tutkusuzluktan tutuluyor dilim
Dilimde sarılı veda sözcükleri
Mutsuzluk mevsiminde umutsuzluk yağmada geceye
Kırlmış yüreğimin kilitleri
İçimde sevdan yağmalanıyor
Ellerim...
Çocuk ellerim
Ellerinde üşüyen solgun ellerim
Sevgi yitimi fırtınasında
İnce bir dal gibi kırılgan ellerim...
Yüreğimdeki sevda leşine sırtlanlar üşüşüyor
Ellerinde ellerim tarifsiz üşüyor
Ellerinde yangınlar üşüyor
Ellerinde volkanlar üşüyor
Ellerimde bir Parkinson titremesi
Duyuyor musun içimden gelen ince sesi
Ellerinden ellerim tel tel düşüyor
Ellerim...
Çocuk ellerim
Ellerinsiz ellerim
Ellerim ellerinde neden üşüyor?

Gürcan Günay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com