Aşkı erdem sendedir
Her şey sendedir ey insan oğlu sende.
Daha ne ararsınki sen başka yerde..
Yoksa gönülde ihlas denen bir zerre,
Ne gül biter,ne bülbül öter seherde...

Bülbül cebreyler ise gülün nazına,
Dünya boştur gayri boş onun gözüne..
Kişi özünü yansıtırsa sözüne,
İkrarı elek tuta eğrisi düzüne...

Seherde sahrada yaf,yaf dövünen,
Aşık odurki,aşk babına bürünen..
Arif olmaz her takka ile görünen.
Kamil odurki,gudretten sürmelenen...

Dikenli yollarda aşkın sahrasında,
Hay dönmedinse sen, gönül sahrasında.
Girmeyince cenge,Nefis emare safnda,
Er olamazsın dervişler sofrasında...

Evliyalar sultanı o gönül üstadı.
Bunca müridlerin arzusu muradı,
Yemende Veys adında bir garip vardı.
Meşayih tacın hırkasın ona yolladı.
Aşık Çağları (Muammer Çalar)

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com