İstanbul
(İ)ki Kıta arası, Belde-i Tayyib, inc(İ)
(İ)çinde barındırır, hem çirkef hem sevinc(İ)
(İ)steyene Eyyûb var, isteyene kör cinc(İ)
(İ)skânında meskûna, yine de olmaz kinc(İ)

(S)anki emir mi almış; ezil, horlan, fakat su(S)!
(S)en ki koca Islâmbol, sislerin ardına pu(S)!
(S)ivastopolda degil, böğründe geziyor Ru(S)
(S)en, Fâtihin Mîrâsı; yeter, dök içini ku(S)!

(T)ârihlere karışmış, kalyonlardaki sanâ(T)
(T)aşlatmışsın nâmerde, ne kol belli, ne kana(T)...
(T)ek elden hücûm eder, sana bütün Kâinâ(T)
(T)ükenmene az kaldı, etmeyecek misin inâ(T)?

(A)kşemseddin hüzünlü; çırpınır, düşmüş dar(A)
(A)yasofya bir leke, taa alnında kap-kar(A)
(Â)ini Piskoposun, yaralardan da yar(A)
(Â)kibetin çok mu hoş, sığar mı, Şeref-Ar(A)?

(N)erdedir Âlimlerin, Eb-Cedle müjde seze(N)?
(N)erde şânlı akıncı, mehterânla pür geze(N)?
(N)erde İsminden korkup; tâcından tahttan beze(N)?
(N)erde o ihtişâmın, Cihân titretip eze(N)?

(B)aştan başa olmuşsun, şimdi köhne ve harâ(B)
(B)erdûşlar tellâkvâri, boy abdestin de şarâ(B)
(B)elâğât yoksunları, sarf hâlindeler irâ(B)
(B)âri Istanbuluma, Sen yardim eyle Yâ Râb(B)...

(U)luz develer yırtmış, avded uğruna çul(U)
(U)zletgâhta görmesin, Kırk tâne piç, bir dul(U)!..
(U)yluğa yapıştırır; tutar, damgalı pul(U)...
(U)şak eder kendine, en îtibârlı Kul(U)...

(L)ânet müstehâk değil, ardında durur Eze(L)
(L)üzûmunu gör hele, senin yerin çok öze(L)!..
(L)evhe tebşîr yazılmış, bak adına ne güze(L)
(L)ütfa mazhâr dilersen, okunmaz aslâ gaze(L)!..

11.04.2001 Landsberg 00:45
M. Engin Karatay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com