Olmamalıydı
genç kızlar gelinlikler giymeli
ölüler bayrak yarışına katılmalı
annem tebessüm etmeliydi dünkü ağladığı kadar
yollar kabul etmemeliydi kirlerimi
denizler dalgalanmamalıydı
dumanlar ağlatmamalıydı semaları
şimşek aydınlatmamalıydı rüyalarımı
tren uykumu bölmemeliydi
insanlar günleri ağlatmamalıydı
ve tarih bunları yazmamalıydı
genç kızlar gelinlikler giymeli
ölüler bayrak yarışına katılmalı
annem tebessüm etmeliydi dünkü ağladığı kadar
babam her şeye üzülmemeliydi
güller zambak olmamalıydı
gündüzler bayrak taşımamalıydı yıldızlar dururken
putları parçalayan elleriyle insanlar uyumamalıydı
kalplerimizi mahyalar misali aydınlatmalıydık
sloganları gökyüzüne yazmalıydık
kalplere kazamadığımız sloganları
putlara yazdık yazmamalıydık
bunu asla yapmamalıydık
tarih kaydetmemeliydi yasak kitaplar okuduğumuzu şiirler yazdığımızı yazdırdığımızı
şu temmuz sıcağı kavurmamalıydı ekinlerini
sessiz çiftçinin
atlar yokuşa sürülmemeli
terletilmemeliydi boşu boşuna
beyaz gemi limanda demirliyken
uykum rıhtımda zincirlenmemeliydi
şafak sökmeden karanfiller açmadan
kızlar odama gelmemeliydi
göğüsler düşmanca açılmamalı
göz yaşları toprağı eritmemeliydi
dumanlar gökleri sarmışken
silah sesleri duyulmamalıydı stadyumlarda
Itrî temmuzu bestelememeliydi
insanlar tekbir getirirken ya da .....
olmamalıydı olmaması gerekenler
ölmemeliydi insanlar fikirler zihinler
yaşamalı yaşamalıydı haykırmalı haykırmalıydı
şunu anlamalıydı anlaması gerekenler
fikirler sloganlara değil
beyinlere yazılmalıydı
ve bir soru
niye niye olmaması gerekirken olanlar
bundan yıllar önce
rüyalar unutulmuştu
çeyizler hayallerle süslenmişti
tarih seslerle hatırlanmıyordu
yazılanlar olmasa
labirentlere niye girecektik ki
ırmağa giden virajlı yol dururken
niye düşünecekti ki insanlar
kalpleri henüz atarken
hayalleri uçsuz bucaksız okyanusta yüzen
mavi gemiye bağlanmışken
sevmemeliydi kalpler
sevmek uğruna ölmek varken
yaşamak
sisli dumanlı göğün altında
yaşamak
ışıksız beyaz bir çadırda karalık bir gecede
dalgalarla boğuşmak varken
bir ırmakta boğulmak varken
toprak her günahla kabul ederken
inadına yaşamak
tarihe sövmek suçtur kitabımızda
hayır asla sövmemeliyiz
dün ve bugün
beyaz kağıda isli sözler yazıldıysa
yazılmamalıydı
karlı kağıtlardan okudum göz yaşlarını
ağladım ağladım
kardan tepeler eridi
genç kızların saçları gözleri
çileden çıkarmamalıydı
yasak kitap okumamalı şiir yazmamalıydık
at koşturmamalı yarışlara katılmamalı
kelime dalgalarında yüzmemeli
kaptanlık yapmamalıydık
tarih aleyhimize yazılmamalıydı
biz tarihi sevmeliydik
yani bize düşeni yapmalı
olmayanlardan kaçınmalıydık
ve soru sormamalıyız yaşamalıyız
Mustafa Küçüktepe
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com