Bende Kalan
Adını okudum,en son parama,
Dilenciye verdim ve uzaklaştım.
Dilenci geldi de baktı yarama,
Parayı verince,coştum da taştım.

Çok sonra buluta adını verdim.
Almadı adını verdi yağmura.
Buiut sonra dedi: yere inerdim,
Ben dayanamam ki o ağırlığa.

Adını soğuğa,sonra sıcağa,
Gündüze,akşama ve hatta sana.
Sevaba,günaha;son umuduma.
Almadı hiç bir şey kaldı tek bana.

(2001)

Celalettin Koz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com