Yara
Bayramlar dizildi, geçti sırayla
Değişti nöbetler, sıtma-sârayla
İnledim, sızlandım hep bu yarayla
Eridim kahrımdan, mumlara döndüm
Rüzgârda savrulan kumlara döndüm

Devrilen Mevsimler, ağıtlar yaktı
Kışlarım, Bahara ümîdsiz baktı
Biri, diğerine enkaz bıraktı
Baykuşlar tüneyen, damlara döndüm
Azrâil görmeyen sâmlara döndüm

Yaylıma tutuldum kederle, gâmla
Uyudum sancıyla, uyandım kamla
Kan doldu yüreğe hep damla damla!..
Güneşi doğmayan tanlara döndüm
Vîrâne, harâbe hanlara döndüm

Dağdayış İfrittir, mislime nedret
Bir nefes içinde, Bin Tâne nefret
Ya sus, Eyyûb gibi sâdece sabret;
Ya da İblîs gibi, ha bire küfret!
Arınmaz, pâklanmaz rânlara döndüm
Kızıl çanak dolu kanlara döndüm

25.02.02 Münih 01:35
M. Engin Karatay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com