Kaynayıp Coşu
Gözlerinin irisine
sarınıp yattım
üşümedim

Şiire belenip çiçek tozlarınca uçtum
güzel O, imgenazlara
çimenin yeşiline, doğasına doğumun
ekildim
özsuyum titretti toprağı

havada velvele
çiçek giyince yenlerini
çatlayınca toprak dodağını
göğü ağzını açınca
fırtına beynimden kesti iniltiyi

Acıya değdirdim dilimi
hesap sordum anka kuşa varana
ve mühürlendim ve soldurmadım gülümü
dalgaların kırıldı zinciri birle
üşümedim, titredim, hissetmedim

köpüklenip aktım şiire...
Müslim Çelik

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com